Teks dan Terjemahan Cerita Anak Berbahasa Belanda: PETER EN DE WOLF

TEKS

PETER EN DE WOLF

Er was eens een jongetje dat Peter heette. Op een vroege morgen opende hij het tuinhek en liep de grote, groene wei in. Op de tak van een hoge boom zat Peters beste vriendje, een vogeltje, en hij tsjilpte: "Het is hier heerlijk rustig."

Maar daar kwam ook een dikke eend aangewaggeld. Ze was blij dat Peter het hek had opengelaten, want ze had zin in een duik in de vijver.

Toen het vogeltje de eend zag, vloog ze naar beneden en ging naast haar in het gras zitten.

"Wat ben jij nou voor vogel dat je niet kunt vliegen?" vroeg het vogeltje.

"Kwaak!" riep de eend. "En wat ben jij voor vogel dat je niet kunt zwemmen?" En ze plonsde de vijver in.

Ze kibbelden en kibbelden en hielden niet op - de eend in de vijver en het vogeltje fladderend langs de waterkant.

Opeens zag Peter een kat, die langzaam kwam aansluipen door het gras. De kat dacht: Als het vogeltje zo aan het kibbelen is, kan ik 't makkelijk vangen en opeten! En op zijn zachte pootjes sloop hij eropaf. Maar Peter riep: "Kijk uit!" En gelukkig vloog het vogeltje op tijd de boom in.

Vanuit het midden van de vijver kwaakte de eend brutaal naar de kat. Daar was ze veilig. De kat keek nog eens naar het vogeltje in de boom en dacht: Is het wel de moeite waard om naar boven te klimmen? Als ik bij het vogeltje ben, dan is het al gevlogen. Miauw!

Toen kwam opa naar buiten. Hij was heel boos, omdat Peter zomaar was weggelopen. "Stel je nou eens voor dat er een grote boze wolf was gekomen, wat had je dan gedaan?"

Peter luisterde niet eens naar zijn opa, want hij was helemaal niet bang voor wolven. Maar opa dacht er anders over. Hij nam Peter mee naar huis en deed het hek heel goed op slot.

Maar... het hek was nog niet dicht of uit de bosjes kwam iets aangeslopen. Het was een grote, enge dikke, boze wolf...

In een flits zat de kat in de boom. De eend in de vijver kwaakte, en van de opwinding kwaakte ze zichzelf uit de vijver. De wolf kwam steeds dichterbij, en wat de eend ook probeerde, ze kon niet aan hem ontsnappen. In één hap slokte de wolf de eend naar binnen.

Het vogeltje zat ook nog steeds in de boom - niet te dicht bij de kat, natuurlijk - en onder de boom sloop de wolf heen en weer. Met grote, hongerige ogen gluurde hij naar de kat en het vogeltje.

Intussen stond Peter achter het hek en bekeek de wolf eens goed, want bang was hij nog steeds niet.

Toen ging Peter naar de schuur, haalde daar een stuk touw en klom op de tuinmuur. Over die muur hing een tak van de grote boom. Peter pakte de tak beet en klom de boom in.

"Vogeltje, ga jij eens naar de wolf," zei hij, "en probeer hem af te leiden. Maar zorg er wel voor dat hij je niet te pakken krijgt!"

En dat deed het dappere vogeltje. De wolf hapte woedend naar hem en - oei! - hij kreeg bijna een vleugeltje te pakken. Woest werd de wolf, omdat het vogeltje veel slimmer was dan hijzelf.

Intussen maakte Peter een lus in het touw en liet die langzaam uit de boom naar beneden zakken. Hij zorgde ervoor dat de staart van de wolf in de lus kwam en toen trok hij hard aan het touw. De wolf schrok en probeerde zich los te trekken. Hij rende woedend heen en weer, maar Peter had de andere kant van het touw vastgebonden aan de boom. Hoe harder de wolf tekeerging, des te strakker werd de lus vastgetrokken. De wolf was gevangen!

Op dat moment kwam er een groepje jagers uit het bos. Ze waren het wolvenspoor gevolgd en dachten net: We schieten hem neer! "Niet doen! Niet schieten!" riep Peter, toen hij hen zag. "Het vogeltje en ik hebben de wolf gevangen. Jullie moeten ons helpen om hem naar de dierentuin te brengen."

En daar gingen ze dan, in een vrolijke optocht. Peter liep natuurlijk voorop. Daarachter kwamen de jagers met de wolf aan een touw. Opa en de kat sloten de rij. Opa bleef maar mopperen: "Stel je nou toch eens voor dat Peter de wolf niet had gevangen, wat zou er dan met ons gebeurd zijn?"

Boven de optocht vloog het vogeltje. Hij tsjilpte blij: "Peter en ik zijn echte helden, want wij hebben de wolf gevangen. Tsjilp, tsjilp!" En als je heel goed luisterde, kon je de eend horen kwaken in de buik van de wolf. Want die had zo'n haast gehad, dat hij de eend levend had opgeslokt!

TERJEMAHAN

Peter dan Serigala

Suatu kali ada seorang anak bernama Peter. Pada suatu pagi ia membuka pintu gerbang dan berjalan ke padang rumput hijau yang besar. Pada cabang pohon yang tinggi Peters adalah teman terbaik, burung, dan ia berkicau “Disini sangat tenang.”

Tapi ada juga itik berbulu tebal berjalan terhuyung-huyung. Dia senang karena Peter telah membiarkan gerbang terbuka karena ia ingin berenang di kolam.

Ketika burung itu melihat itik, ia terbang ke bawah dan duduk di sampingnya di sebuah rumput.

" Apa yang kamu lakukan, untuk sejenis burung kamu tidak bisa terbang ? " tanya burung .

"Kwaak!" teriak itik. " Dan apa yang kamu lakukan di sini, untuk burung kamu tidak bisa berenang ? " Dan dia terjun ke kolam.

Mereka bertengkar dan bertengkar  tidak berhenti - itik di kolam dan beberapa burung beterbangan di tepi laut.

Tiba-tiba Peter melihat seekor kucing, yang perlahan-lahan datang ke arahnya melewati rumput . Kucing itu berpikir : Jika burung sedang bertengkar, aku bisa dengan mudah menangkap dan memakannya! Dan kaki lembutnya merayap ke arah burung . Tetapi Peter berseru, " Awas! " Dan burung kecil yang bahagia terbang ke pohon saat itu.

Dari tengah kolam itik bercakap brutal ke kucing . Disana dia aman. Kucing itu kembali memandang burung di pohon dan berpikir. Apakah aku harus berusaha mendaki ke atas? Kalau aku burung, dengan demikian aku sudah terbang. Miauw !

Ketika Kakek keluar. Ia sangat marah karena Peter baru saja melarikan diri. "Bayangkan sekarang bahwa ada serigala jahat datang ,apa yang akan kau lakukan? "

Peter bahkan tidak mendengarkan kakeknya karena dia tidak takut serigala. Tapi Kakek berpikir sebaliknya. Ia membawa Peter ke rumah dan mengunci pintu pagar dengan baik.

Tapi ... gerbang tidak ditutup ada yang keluar dari semak-semak datang menyelinap. Sesuatu yang besar, sangat gemuk, serigala jahat ...

Dalam sekejap, kucing duduk di pohon  itik di kolam bercakap dengan ramainya, dan dengan marah marah dia keluar dari kolam. Serigala mendekat , dan apadaya itik mencoba, dia tidak bisa melarikan diri dari serigala. Dalam satu gigitan, serigala menelan itik.

Burung itu juga masih di pohon - tidak terlalu dekat dengan kucing , tentu saja - dan di bawah pohon serigala menyusup bolak-balik. Dengan besar, lapar, ia mengintip tajam kucing dan burung.

Sementara itu Peter berdiri di belakang pagar dan menatap serigala baik-baik, karena ia tidak takut.

Ketika Peter pergi ke gudang , mengambil sepotong tali dan memanjat dinding taman. Di dinding tergantung sebuah cabang pohon besar. Peter meraih cabang dan memanjat pohon.

"Burung, kamu pergi ke serigala," katanya, "dan coba untuk mengalihkan perhatiannya. Tapi pastikan bahwa ia tidak menangkapmu! "

Dan burung melakukannya dengan berani. Serigala marah padanya dan - oops! – hampir saja sayapnya tertangkap. Serigala menjadi marah, karena burung itu jauh lebih cerdas daripada dia.

Sementara itu, Peter membuat lingkaran dari tali dan biarkan perlahan-lahan turun dari pohon. Dia berusaha agar ekor serigala dalam lingkaran dan ia menarik keras talinya. Serigala itu ketakutan dan mencoba melepaskan diri. Dia marah  sambil berlari bolak-balik, tetapi Peter mengikat ujung tali ke pohon. Semakin keras serigala meraung, tali yang menariknya semakin dipererat. Serigala tertangkap!

Pada saat itu datang sekelompok pemburu keluar dari hutan. Mereka mengikuti jejak serigala dan berpikir: Kami akan menembaknya! "Jangan! Jangan tembak!" Peter menangis ketika dia melihat mereka. "Burung dan saya telah menangkap serigala. Kalian harus membantu kami membawanya ke kebun binatang"

Dan mereka pergi dengan begitu senang secara beriringan. Tentu saja Peter berjalan di depan. Di belakang datang mereka para pemburu dengan serigala yang diikat pada tali. Kakek dan kucing mengunci barisan. Kakek terus menggerutu : "Bayangkan jika Peter tidak menangkap serigala, apa yang akan terjadi kepada kita?"

Di atas iring-iringan terbang burung. Dia berkicau senang: " Peter dan aku adalah pahlawan yang sebenarnya, karena kita telah menangkap serigala kywitt, kywitt." Dan jika kamu mendengarkan dengan hati-hati, kamu bisa mendengar itik di dalam perut serigala. Karena dia terburu-buru bahwa ia telah menelan itik hidup-hidup!

Sumber cerita: http://www.beleven.org/verhaal/peter_en_de_wolf

Diterjemahkan oleh: Agung Gumelar